اینترنت اشیاء همان تکنولوژی است که آینده را دستخوش تغییرات جدی خواهد کرد. حضور گسترده این تکنولوژی در زندگی ما و ایجاد نظارت های دائمی در نتیجه کاهش خطرات و البته کاهش ریسک را به همراه خواهد داشت زیرا بخش بزرگی از خطرات فیزیکی را می توان قبل از وقوع شناسایی و جلوی رخداد آن را گرفت. شاید این تصور که رشد و پیشرفت تکنولوژی کوچک شدن صنعت بیمه را به همراه خواهد داشت، خیلی دور از ذهن نباشد. اما از سوی دیگر، خطرات جدیدی مانند تهدیدات سایبری در حال ظهور هستند که خود ریسک های جدیدی را برای انسان پدید می آورد. «بیمه ریسک سایبری» می تواند آینده بیمه باشد. بیمه ذاتا یک تجارت داده محور است. هسته کارآیی بیمه، قیمت گذاری ریسک است. در نتیجه، هر نوآوری، مانند اینترنت اشیا، که در دسترس بودن داده ها را افزایش می دهد، می تواند برای شرکت های بیمه مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه 6 مسیر جدی که در گام های نخستین رشد تکنولوژی اینترنت اشیاء، صنعت بیمه را تحت تاثیر قرار خواد داد مورد بررسی قرار گرفته.

1.      شناخت بهتر رفتار مشتریان

اینترنت اشیا فرآیند پذیره نویسی، تعهدات و ارزیابی ریسک را بهبود می بخشد.

بیمه خودرو را در نظر بگیرید. شرکت های بیمه برای تعیین حق بیمه از آمارهایی مانند سن، جنسیت، مسافت پیموده شده و مدل خودرو استفاده می کردند. با این حال، به لطف اینترنت اشیا، اکنون می توان آمارهایی مانند سرعت رانندگی، زمان رانندگی، تعداد ترمزهای کامل در هر کیلومتر، مسیرهای کلاسیک رانندگان (بزرگراه ها در مقابل خیابان های باریک شهر شلوغ) و درگیری رانندگان با تلفن های همراه خود را بررسی کرد.

بدون شک، چنین اطلاعاتی در مورد مشتری، ارزیابی ریسک و تجربه پذیره نویسی موثرتری را در اختیار شرکت های بیمه قرار می دهد.

2.      پردازش دقیق و عاری از خطای خسارت

پردازش خسارت یکی از مهمترین عملیات‌ها در بخش بیمه است که هم بر رضایت مشتری و هم بر سودآوری شرکت بیمه تأثیر می گذارد. ادعاهای دروغین برای گرفتن خسارت یا حتی دریافت خسارت بیشتر، معضلی اساس در سیستم بیمه است. سازمان Coalition Against Insurance Fraud که به بحث تقلب در بیمه رسیدگی می کند گزارش داده است که ادعاهای دروغین برای گرفتن خسارت حدود 80 میلیارد دلار در سال هزینه روی دوش شرکت های بیمه می گذارد. از سوی دیگر طبق آمار سایت «Accenture» یکی از المان ها مهم در بالا بردن سطح رضایت مشتری پاسخگویی سریع از سوی شرکت های بیمه عنوان شده است. اینترنت اشیا هر دو فرآیند را به لطف ارتباط فوری بین دستگاه ها بهبود می بخشد.

برای نشان دادن تاثیر مثبت این مورد هم بهترین مثال همان بیمه خودرو است. اکنون هنگام وقوع حادثه رانندگی، بیمه‌گذار مجبور است برای اقدام به دریافت خسارت با شرکت بیمه تماس بگیرد. بسته به وسعت حادثه، این روند مدتی طول می کشد. گاهی خود بیمه گذار هم در حادثه آسیب می بیند، مثلا بی هوش شده یا مدتی بستری می شود که در این صورت روند دریافت بیمه و خسارت طولانی خواهد شد. اما با به کار گیری اینترنت اشیاء در همان ابتدا با باز شدن کیسه هوای ماشین بلافاصله گزارش ها به شرکت بیمه منتقل می شود و با کمک این فناوری نه تنها فرآیندها تسریع می‌شوند و رضایت بیشتر مشتری را به همراه دارد بلکه تقلب کمتری هم  اتفاق خواهد افتاد.

3.      بیمه های سفارشی

داده های بیشتر در مورد مشتریان به معنای ارزیابی بهتر از میزان ریسک است. با اینترنت اشیاء به راحتی می توان میزان ریسک موضوع مورد بیمه در طی یک سال را با ارسال داده ها به دست آورد و دیگر نیاز نیست مشتری از همان ابتدا در دسته بندی های مختلف ریسکی قرار گیرد. از این رو بیمه نامه‌ها و حق بیمه‌ها ویژه خود مشتریان «با توجه به همان میزان ریسکی که دارند» صادر و پرداخت می‌شود. این نوع حق بیمه بسته به استفاده از اقلام بیمه شده محاسبه می‌شود. به عنوان مثال، هر چه اتومبیل شما بیشتر در پارک بوده باشد، هزینه بیمه آن کمتر خواهد بود و حق بیمه آن با فرد پر خطری که همیشه با سرعت بالا رانندگی می کند یکی نخواهد بود.

4.      کنار رفتن بیمه‌گری به شیوه سنتی

روی کار آمدن دستگاه های هوشمند و توسعه سریع آنها، خطرات بسیاری را که انسان سالیان سال است به خاطر کاهش ریسکشان بیمه می پردازد، کاهش می‌دهد. کاهش این خطرات به صورت بالقوه می‌تواند آینده بخشی از بیمه سنتی را تهدید کند.

به عنوان مثال خانه های هوشمندی را تصور کنید که کوچکترین نشتی گاز یا وجود کوچکترین شعله یا دود را گزارش می دهد و جلوی جریان گاز را قبل از آتش سوزی قطع می کند. همچنین کارخانه هوشمندی را تصور کنید که تمام دستگاه‌های آن کوچکترین خرابی را گزارش می‌دهند و جلوی وقوع فاجعه و خرابی‌های بزرگتر را می گیرند. بیمه آتش سوزی و بیمه های صنعتی در این اوضاع کمتر به کار می‌آیند.

به لطف اینترنت اشیا، بخش قابل توجهی از خطرات را می توان قبل از به وجود آوردن آسیب، شناسایی و از بین برد. هر شرکت بیمه‌ای طبیعتا قیمتی را به پشتوانه کاستن از ریسک های موجود برای کسب سودش تعیین می کند، اما دنیای جدید و نسبتا بدون ریسک ممکن است به این معنی باشد که شرکت های بیمه دیگر حاشیه امنی برای کاهش ریسک ایجاد نخواهند کرد و از این رو حداقل برخی از آنها را مجبور به خروج از بازار می کند.

5.      ایجاد فضاهای بیمه ای جدید

درست است که افزایش سریع تعداد دستگاه‌های هوشمند و به هم متصل، برخی از خطراتی را که قبلا با آن مواجه بودیم کاهش می‌دهد. اما خود یک ریسک سیستماتیک را معرفی می کند که می توان در برابر آن بیمه شد. هرچه افراد بیشتر به دستگاه های هوشمند وابسته باشند، در برابر حملات سایبری آسیب پذیرتر می شوند. بیمه شدن در برابر ریسک سایبری، می تواند بخش جدیدی از بیمه در آینده نزدیک باشد.

6.      ریسک بیشتر در حفاظت از حریم اطلاعات و مسائل امنیتی

با سایبری شدن و روی کار آمدن اینترنت اشیاء به ناچار اطلاعات بیشتری از زندگی و حریم خصوصی افراد به عنوان مشتری دست شرکت های مختلف قرار خواهد گرفت و نیاز به اشتراک گذاری آنها نیز بیشتر خواهد شد. شرکت های بیمه می توانند ریسک خطر نشت اطلاعات، حملات هکرها یا اشتراک گذاری آنها را با شرکت های دیگر، بیمه کنند.