اینترنت اشیاء همان تکنولوژی است که آینده را دستخوش تغییرات جدی خواهد کرد. حضور گسترده این تکنولوژی در زندگی ما و ایجاد نظارت‌های دائم، کاهش خطرات و البته کاهش ریسک را به همراه خواهد داشت. زیرا بخش بزرگی از خطرات فیزیکی را می‌توان قبل از وقوع شناسایی و جلوی رخداد آنها را گرفت. شاید این تصور که رشد و پیشرفت تکنولوژی، کوچک شدن صنعت بیمه را به همراه خواهد داشت خیلی دور از ذهن نباشد. اما از سوی دیگر، خطرات جدیدی مانند تهدیدات سایبری در حال ظهور هستند که خود ریسک‌های جدیدی را برای انسان پدید می‌آورند. «بیمه ریسک سایبری» می‌تواند آینده بیمه باشد. بیمه ذاتاً یک تجارت داده‌محور است. هسته کارآیی بیمه، قیمت‌گذاری ریسک است. در نتیجه، هر نوآوری، مانند اینترنت اشیاء، که در دسترس بودن داده‌ها را افزایش می‌دهد، می‌تواند برای شرکت‌های بیمه مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه، ۶ مسیر جدی که در گام‌های نخستین رشد تکنولوژی اینترنت اشیاء، صنعت بیمه را تحت تأثیر قرار خواهد داد، مورد بررسی قرار گرفته است:
شناخت بهتر رفتار مشتریان
اینترنت اشیاء فرآیند پذیره‌نویسی، تعهدات و ارزیابی ریسک را بهبود می‌بخشد.
بیمه خودرو را در نظر بگیرید. شرکت‌های بیمه برای تعیین حق بیمه از آماری مانند سن، جنسیت، مسافت پیموده شده و مدل خودرو استفاده می‌کردند. با این حال، به لطف اینترنت اشیاء، اکنون می‌توان آماری مانند سرعت رانندگی، زمان رانندگی، تعداد ترمزهای کامل در هر کیلومتر، مسیرهای کلاسیک رانندگان (بزرگراه‌ها در مقابل خیابان‌های باریک شهر شلوغ) و درگیری رانندگان با تلفن‌های همراه خود را بررسی کرد.
بدون شک، چنین اطلاعاتی در مورد مشتری، ارزیابی ریسک و تجربه پذیره‌نویسی مؤثرتری را در اختیار شرکت‌های بیمه قرار می‌دهد.
پردازش دقیق و عاری از خطای خسارت
پردازش خسارت یکی از مهم‌ترین عملیات‌ها در بخش بیمه است که هم بر رضایت مشتری و هم بر سودآوری شرکت بیمه تأثیر می‌گذارد. ادعاهای دروغین برای گرفتن خسارت یا حتی دریافت خسارت بیشتر، معضلی اساسی در سیستم بیمه است. سازمان Coalition Against Insurance Fraud که به بحث تقلب در بیمه رسیدگی می‌کند، گزارش داده است که ادعاهای دروغین برای گرفتن خسارت حدود ۸۰ میلیارد دلار در سال هزینه روی دوش شرکت‌های بیمه می‌گذارد. از سوی دیگر طبق آمار وب‌سایت «Accenture» یکی از المان‌های مهم در بالا بردن سطح رضایت مشتری، پاسخگویی سریع از سوی شرکت‌های بیمه عنوان شده است. اینترنت اشیاء هر دو فرآیند را به لطف ارتباط فوری بین دستگاه‌ها بهبود می‌بخشد.
برای نشان دادن تأثیر مثبت این مورد هم بهترین مثال همان بیمه خودرو است. اکنون هنگام وقوع حادثه رانندگی، بیمه‌گذار مجبور است برای اقدام به دریافت خسارت با شرکت بیمه تماس بگیرد. بسته به وسعت حادثه، این روند مدتی طول می‌کشد. گاهی خود بیمه‌گذار هم در حادثه آسیب می‌بیند، مثلاً بی‌هوش شده یا مدتی بستری می‌شود که در این صورت روند دریافت بیمه و خسارت طولانی خواهد شد. اما با به‌کارگیری اینترنت اشیاء، در همان ابتدا با باز شدن کیسه هوای ماشین بلافاصله گزارش‌ها به شرکت بیمه منتقل می‌شود و با کمک این فناوری، نه تنها فرآیندها تسریع می‌شوند و رضایت بیشتر مشتری را به همراه دارند بلکه تقلب کمتری هم اتفاق خواهد افتاد.
بیمه‌های سفارشی
داده‌های بیشتر در مورد مشتریان به معنای ارزیابی بهتر از میزان ریسک است. با اینترنت اشیاء به راحتی می‌توان میزان ریسک موضوع مورد بیمه را طی یک سال با ارسال داده‌ها به دست آورد و دیگر نیاز نیست مشتری از همان ابتدا در دسته‌بندی‌های مختلف ریسکی قرار گیرد. از این رو، بیمه‌نامه‌ها و حق بیمه‌ها ویژه خود مشتریان «با توجه به همان میزان ریسکی که دارند» صادر و پرداخت می‌شود. این نوع حق بیمه بسته به استفاده از اقلام بیمه شده محاسبه می‌شود. به عنوان مثال، هر چه اتومبیل شما بیشتر در پارک باشد، هزینه بیمه آن کمتر خواهد بود و حق بیمه آن با فرد پرخطری که همیشه با سرعت بالا رانندگی می‌کند، یکی نخواهد بود.
کنار رفتن بیمه‌گری به شیوه سنتی
روی کار آمدن دستگاه‌های هوشمند و توسعه سریع آنها، خطرات بسیاری را که انسان سالیان سال است به خاطر کاهش ریسکشان بیمه می‌پردازد، کاهش می‌دهد. کاهش این خطرات به صورت بالقوه می‌تواند آینده بخشی از بیمه سنتی را تهدید کند.
به عنوان مثال، خانه‌های هوشمندی را تصور کنید که کوچکترین نشتی گاز یا وجود کوچکترین شعله یا دود را گزارش می‌دهند و جلوی جریان گاز را قبل از آتش‌سوزی قطع می‌کنند. همچنین کارخانه هوشمندی را تصور کنید که تمام دستگاه‌های آن کوچکترین خرابی را گزارش می‌دهند و جلوی وقوع فاجعه و خرابی‌های بزرگ‌تر را می‌گیرند. بیمه آتش‌سوزی و بیمه‌های صنعتی در این اوضاع کمتر به کار می‌آیند.
به لطف اینترنت اشیاء، بخش قابل توجهی از خطرات را می‌توان قبل از به وجود آوردن آسیب، شناسایی و از بین برد. هر شرکت بیمه‌ای طبیعتاً قیمتی را به پشتوانه کاستن از ریسک‌های موجود برای کسب سودش تعیین می‌کند، اما دنیای جدید و نسبتاً بدون ریسک ممکن است به این معنی باشد که شرکت‌های بیمه دیگر حاشیه امنی برای کاهش ریسک ایجاد نخواهند کرد و از این رو حداقل برخی از آنها را مجبور به خروج از بازار می‌کند.
ایجاد فضاهای بیمه‌ای جدید
درست است که افزایش سریع تعداد دستگاه‌های هوشمند و به هم متصل، برخی از خطراتی را که قبلاً با آنها مواجه بودیم، کاهش می‌دهد. اما خود یک ریسک سیستماتیک را معرفی می‌کند که می‌توان در برابر آن بیمه شد. هرچه افراد بیشتر به دستگاه‌های هوشمند وابسته باشند، در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیرتر می‌شوند. بیمه شدن در برابر ریسک سایبری، می‌تواند بخش جدیدی از بیمه در آینده نزدیک باشد.
ریسک بیشتر در حفاظت از حریم اطلاعات و مسائل امنیتی
با سایبری شدن و روی کار آمدن اینترنت اشیاء به ناچار اطلاعات بیشتری از زندگی و حریم خصوصی افراد به عنوان مشتری در دست شرکت‌های مختلف قرار خواهد گرفت و نیاز به اشتراک‌گذاری آنها نیز بیشتر خواهد شد. شرکت‌های بیمه می‌توانند ریسک خطر نشت اطلاعات، حملات هکرها یا اشتراک‌گذاری آنها را با شرکت‌های دیگر، بیمه کنند.
